اندازه گیری برخی از فلزات سنگین در ماهی شوریده ruber otolithes: مطالعۀ موردی بندر ماهشهر

سمی بودن بالای فلزات سنگین و افزایش غلظت آ ن ها در محیط زیست لزوم پایش مکانی و زمانی آ ن ها را ایجاب می کند. به دلیل خاصیت انباشتگیِ فلزات سنگین در بدن آب زیان، همواره نگرانی هایی درخصوص امکان ورود آ ن ها به بدن انسان از طریق مصرف ماهی های آلوده وجود دارد. زیست بوم و نوع تغذیۀ ماهی شوریده به صورتی است که عناصر سنگین در بافت های آ ن ها تجمع می یابد، از این رو منطقۀ مورد مطالعه به منظور بررسی وضعیت آلودگی، انتخاب شد. در این تحقیق میزان غلظت عناصر مهمی چون کادمیومcd ، کرومcr ، مس cu، سرب pb، منگنز mn، روی zn، نیکل ni و آهن fe در بافت خوراکی (عضله) ماهی شوریدۀ صید شده از بندر ماهشهر آنالیز شد. نتایج به دست آمده نشان  داد که میانگین غلظت عمدۀ فلزات مورد بررسی (به جز کادمیوم و نیکل) در بافت عضلۀ ماهی شوریده از حد استاندارد اعلام شده از سوی who کمتر است، اما برای ارزیابی دقیق تر خطر سایر منابع دریافت نیز باید بررسی شوند.